เมื่อสำรวจลึกลงไปในผลงานของ ภาคภูมิ ศิลาพันธ์ เราจะพบแนวคิดหนึ่งที่โยงไยร้อยรัดผลงานที่ผ่านมาของเขาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน นั่นก็คือ จิตวิญญาณแห่งการสะสม นั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นการที่เขาสะสมป้ายโฆษณาน้ำอัดลมโลหะเก่าๆ เหลือทิ้งจากร้านค้าอย่างหลงใหล นับแต่วัยเด็กจนเติบใหญ่ หรือการสะสมแรงบันดาลใจและอิทธิพลทางความคิดจากเหล่าบรรดาศิลปินหัวก้าวหน้าในประวัติศาสตร์ศิลปะ และความหลงใหลในบุคคลผู้มีชื่อเสียงโด่งดังระดับตำนานของโลก

ภาคภูมิรวบรวมสิ่งสะสมเหล่านี้ของเขามาแปรเปลี่ยนให้กลายเป็นผลงานพอร์ตเทรต Pop Art บนป้ายน้ำอัดลม ที่สร้างชื่อเสียงให้เขากลายเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในวงการศิลปะระดับโลก, จิตวิญญาณแห่งการสะสมนี้ยังปรากฏในผลงานจิตรกรรมสื่อผสมที่ทำขึ้นจากเศษเปลือกดินสอจากการเหลา ประกอบกันเป็นภาพสัญลักษณ์ในวัฒนธรรมป๊อปหลากสีสันระยิบระยับจับตา, สำหรับภาคภูมิ เปลือกดินสอเหล่านี้เปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของการฝึกฝนทุ่มเททำงานศิลปะของศิลปิน ไม่ต่างอะไรกับการสะสมหยาดเหงื่อแห่งการทำงานสร้างสรรค์มาประกอบกันให้เป็นรูปเป็นร่าง

เช่นเดียวกับผลงานประติมากรรมจัดวางในนิทรรศการแสดงเดี่ยว THE BIG BLUE VALVE (หัวจุ๊บสีน้ำเงิน) ของเขา ที่หยิบเอาสิ่งของธรรมดาสามัญในชีวิตประจำวันอย่าง “หัวจุ๊บเป่าลมยาง” ที่เราต่างเคยพบเห็นและคุ้นตาบนห่วงยางหรือตุ๊กตาเป่าลมตามสระว่ายน้ำหรือริมทะเลมานำเสนอในบริบทใหม่สไตล์ป๊อปอาร์ต เพื่อสะท้อนแนวคิดเกี่ยวกับกระบวนการสร้างสรรค์ของมนุษย์ผ่านปรากฏการณ์อันเรียบง่ายอย่างการ “เข้า” และ “ออก” ของอากาศ ซึ่งอาจเปรียบได้กับการเข้าออกของลมหายใจ

ถ้าหากผลงานจิตรกรรมสื่อผสมจากเศษเปลือกดินสอเปรียบเสมือนการสะสมสัญลักษณ์ของหยาดเหงื่อแห่งการทำงานสร้างสรรค์ ผลงานประติมากรรมชิ้นนี้ของภาคภูมิก็เปรียบเสมือนการสะสมลมหายใจแห่งการทำงานสร้างสรรค์ เพื่อเป่าลมเติมเต็มและสร้างสรรค์ให้สิ่งต่างๆ พองตัวจนกลายเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมานั่นเอง.